Przejdź do zawartości

Okręty podwodne typu Vetehinen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu Vetehinen
Ilustracja
Kraj budowy

Finlandia

Projekt

Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw

Stocznia

Crichton-Vulcan, Turku

Zbudowane

3

Użytkownicy

 Merivoimat

Służba w latach

1930-1946

Uzbrojenie:
6 torped / 20 min morskich
1 x 76 mm L/48Bofors, 1 x 20 mm Madsen, 1 x 12,7 mm
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


2 x 533 mm
2 x 533 mm

Załoga

30 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

493 tony

• w zanurzeniu

716 ton

Zanurzenie testowe

75 m

Długość

63,5 m

Szerokość

6,2 m

Napęd:
2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 580 KM), 2 x silniki elektryczne (2 x 360 KM)
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


12,6 węzła
8,5 węzła

Zasięg:
• na powierzchni

1500 Mm przy 10 węzłach
75 Mm przy 4 węzłach w zanurzeniu

Okręty podwodne typu Vetehinen – seria fińskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składająca się z trzech jednostek[1]. Okręty zaprojektowane przez niemieckie przedsiębiorstwo Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw, zbudowano w fińskiej stoczni w Turku[2]. Ulepszoną wersją fińskich okrętów były niemieckie U-Booty typu VIIA.

Wszystkie okręty przetrwały okres II wojny światowej, wycofane ze służby w 1946 roku, złomowane w 1953 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 535. ISBN 83-902554-7-2.
  2. Finnish Navy in WW II. [dostęp 2018-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)]. (ang.).